Dialoog

Een zomerse zaterdag in augustus
Hij: Schat, zullen we morgen naar het strand gaan?
Zij: Waarom?
Hij: Het wordt morgen lekker weer, de kinderen zijn er niet en het is misschien de laatste keer dit jaar dat we kunnen gaan.
Zij: Had je al een bepaald strand in gedachten?
Hij: Nee, dat niet direct, als het maar niet te ver rijden is
Zij: Waarom niet, ik zou wel naar Scheveningen of Zandvoort willen
Hij: Dat gaat niet lukken, we kunnen niet al te lang wegblijven
Zij: Hoe dat zo?
Hij: Vanwege de hond, die kan ik nog niet té lang alleen laten, het is nog maar een pup
Zij: Hoe lang is niet te lang?
Hij: Nou, een uurtje of 5 – 6
Zij: Dan is het eigenlijk de moeite niet om te gaan
Hij: Maar we kunnen toch een strand dichter bij huis kiezen?
Zij: Kan, maar dan nog moeten we weer bijtijds naar huis voor JOUW hond
Hij: Ik weet het, volgend jaar zal dat ander zijn, dan kan hij wel een dagje alleen blijven
Zij: Daar heb ik nu niks aan, ik wil gewoon een hele dag naar het strand
Hij: Schat ik weet het, maar dat gaat nu eenmaal niet
Zij: Dan had je die hond maar nà de zomer moeten aanschaffen
Hij: zucht en zwijgt
Zij: Of mag ik dat niet zeggen?
Hij: Tuurlijk wel schat…….
Zij: En hoe laat wil je dan vertrekken?
Hij: Zo rond tienen, kunnen we vanaf een uur of elf op het strand liggen, de mooiste tijd van de dag
Zij: Hou je er wel rekening mee dat je tussen 12 en 3 eigenlijk niet in de felle zon mag zijn
Hij: En net zei je nog dat je een hele dag naar het stand wilde….
Zij: Jij moet ook altijd op iedere slak zout leggen. We zien morgen wel of we gaan of niet.

Deze discussie is nog een tijdje doorgegaan, met als resultaat een knallende ruzie
Hoe een simpele vraag of simpel voorstel kan ontaarden in een ordinaire scheldpartij
Overigens zijn ze de andere dag niet naar het strand gegaan

Pleister

Zitten we nu nog in de komkommertijd wat het nieuws betreft of zijn we zo’n beetje met z’n allen de weg kwijt?
Dat is het eerste wat ik dacht toen ik dit artikel las.
Zijn we nu zover gekomen dat we niet meer zonder allerlei hulpmiddeltjes kunnen?
Zover dat we niet meer weten hoe nu verder als de pinautomaat niet meer werkt?
Zover dat we alles klakkeloos gebruiken zonder na te denken of we dit wel willen?
Maar om even op die pleisters terug te komen….. zou het niet beter zijn eens gewoon met elkaar te praten? Hoeft echt geen zwaar gesprek te zijn, maar gewoon praten, onder het genot van een hapje en drankje.
Of zijn we nu al op het punt beland dat we daar geen of te weinig tijd voor willen vrijmaken en liever een pleistertje plakken of een pilletje nemen??

Nacht

Afgelopen nacht was het de nacht van de ‘vallende sterren’.
Kwam goed uit, want ik had nachtdienst en dacht tenminste een paar sterren te zien vallen.
Mooi niet dus, niet ééntje gezien…..was waarschijnlijk niet op de juiste plaats
Het enige wat ik heb zien vallen was een dronken matroos, die heeft vast en zeker sterren gezien………hij wel ja.

Benen

Kleine meisjes worden groot en willen dan graag op eigen benen staan
Zo ook ons kleine meisje
Ze heeft een huis gevonden en binnenkort moet dat helemaal gepoetst, geboend, geverfd, behangen en ingericht worden
Is dat allemaal achter de rug, dan heeft ze, samen met haar vriend, een eigen stekkie
Het zal bij ons een stuk stiller en leger worden als ze eenmaal in haar huisje zit, maar ook daar wennen we weer aan
De exacte uitvliegdatum is nog niet bekend, maar één ding is zeker: Kerstmis vieren ze samen in hun huisje
Wij wensen haar alle geluk op de wereld