En weer en nog maar een keer

Het blijft maar doorgaan, het in de publiciteit brengen van hoe erg men gediscrimineerd wordt in Nederland
Nu weer een dame die wenst te sporten. Op zich niks mee ware het niet dat zij dit wil doen met een hoofddoek op haar hoofd.
Tja, en dat is iets wat in die ene sportschool niet is toegestaan. Het staat duidelijk in de reglementen van die school; geen hoofdbedekking.
Daar is mevrouw het niet mee eens, zij wordt (had je anders verwacht) volgens haar gediscrimineerd.
Nu is het al zover dat den Haag zich ermee gaat bemoeien en de sportscholen gaat vragen begrip te hebben voor deze groep dames.
Hoezo integreren?????????

Nie tikke nie

Bloempje kan momenteel niet tikken nie en niet computeren nie
Hoe dat zo?? Bloempje heeft last van een zogeheten ‘frozen shoulder‘ die nu helemaal vast zit en geen kant meer op wil of kan
Schrijven, tikken, aankleden, opruimen, strijken, autorijden en meer van die dingen zijn pijnlijk, zo niet te zeggen zeer pijnlijk
Dus kruipt Bloempje op de bank met een goed boek en sloten koffie en thee
Hoe je aan zo’n schouder komt?? Geen idee, is nu ook niet zo belangrijk. Belangrijker is de vraag hoe je ervan af komt.
Iemand een idee?????

Zondag

Het is voor mij een luxe om op zondag helemaal niets te doen te hebben én niets te hoeven
Daarom zijn we er gisteren ook op uit getrokken, gewapend met de camera
Het was de bedoeling naar de Kiekenhoeve in Essen te gaan, maar het is de bakkersmolen in de Wildert geworden.
Hier wordt nog meel gemalen op de ouderwetse manier en de oven en andere apparaten worden aangedreven door een stoommachine.
Je mag overal rondneuzen en kijken, vragen stellen hoe alles werkt en in het winkeltje kun je overheerlijk brood en andere dingen kopen
In de koffiekamer annex restaurant hebben we genoten van een heerlijke cappucino.
Een onverwachte gebeurtenis was een ezel die de kuierlatten had genomen. Hij vond het wel wat hebben om van zijn vrijheid te genieten, al was die van korte duur.
Kortom het was een geslaagde en gezellige zondagmiddag.

Opruimen

Na de feestdagen moeten alle kerstspullen en aanverwante dingen weer opgeruimd worden.
Dat dat bij buuf niet zonder slag of stoot gaat moge duidelijk zijn!
Het ging gepaard met het nodige gegil en geschreeuw naar de kinderen, dat ze het niet goed deden, niet netjes genoeg, niet snel genoeg én, benadrukte buuf eens te meer, dat ze het veel beter zelf kon doen.
Daar waren de kinderen het, niet zo vreemd, volledig mee eens en zijn naar buiten vertrokken, richting schaatsbaan
Het resultaat? Een overvolle kliko, een zeer gestresste buuf die in november allemaal nieuwe kerstspulletjes kan gaan kopen.

2009

2009 is mijn jaar van jubilea
Het eerste hebben we inmiddels achter de rug, een etentje, samen met dochterlief en haar vriend en met onze beste vrienden omdat we 12 jaar getrouwd zijn
Een heel gezellige avond bij de mexicaan, heerlijk gegeten en gedronken, veel gelachen en gekletst.
Het volgende jubileum is met een chatvriend, die ken ik nu 5 jaar en het is de bedoeling dat te gaan vieren met een hapje en een drankje. Wanneer we dat gaan doen is nog niet bekend, we hebben nog bijna een jaar om te kiezen
Daarop volgend een jubileum van 40 jaar vriendschap. Een vriendschap uit toeval ontstaan, door een brief van een totaal onbekend meisje in mijn lager schooltijd. Zij wist niet wie haar brief zou ontvangen, ik wist niet van wie ik een brief zou krijgen. De brieven werden klassikaal geschreven en uitgedeeld. In de loop der jaren is dit uitgegroeid van penvriendinnen naar vriendinnen en vervolgens hartsvriendinnen. We delen lief en leed, kletsen over van alles en nog wat ondanks het feit dat we elkaar niet vaak zien.
Telefonisch contact is er vaak, soms om even bij te kletsen, af en toe om steun bij elkaar te zoeken in moeilijke tijden, en een enkele keer om een droevig bericht door te geven.
Hoe we dit gaan invullen weten we nog niet, dat zien we nog wel.
Het vierde jubileum is het feit dat we dit jaar 12,5 jaar getrouwd zijn. Die dag valt in de zomer, dus kunnen we nog alle kanten op om die heuglijke dag te vieren.

Weblog

Er was iets raars aan de hand met mijn weblog, dingen waren veranderd, verdwenen of toegevoegd.
Hoe dat gebeurt is, zal mij altijd een raadsel blijven. Ik heb geprobeerd een en ander te herstellen, maar helaas, de weblog wilde niet meewerken.
Wat nu?
Ik heb de hulp ingeroepen van Jeremy Visser, in mijn ogen een expert op het gebied van WordPress weblogs.
Hij adviseerde me een nieuwere versie van WordPress te installeren, dan zou het allemaal weer naar behoren moeten werken.
Wat ik ook deed, hoe ik het ook deed, het wilde me niet lukken. Ik heb Jeremy maar gevraagd de klus voor mij te klaren en dat heeft hij gedaan, met plezier.
Vandaar dat het een tijdje rustig is geweest hier en dat er her en der wat reacties verloren zijn gegaan.
Nu werkt alles weer zoals het moet en kan ik er weer een tijd mee door én kan ik weer logjes gaan plaatsen.
Bij deze…