Voorbij

De afgelopen twee weken hebben we weer in ons geliefde Frankrijk doorgebracht, dit keer was de keuze gevallen op de Languedoc. Voor de reis hadden we een andere route gekozen, via Parijs, Millau, Perpignan en dan naar Torreilles Plage, camping Mar I Sol.

We hebben genoten, gewandeld, geslenterd over marktjes, door steden, geluierd aan het strand, heerlijk gegeten, ons de pastis goed laten smaken, kortom een vakantie zoals wij die graag hebben.

De foto’s moeten nog worden uitgezocht, een klein gedeelte is hier te bekijken,

Prik

Hoi hoi, hier Polleke eindelijk weer eens
Het vrouwtje had het de laatste tijd zo razend druk, té druk dus om mij te helpen met die letterblokjes.
Ik heb wat last van mijn ene pootje gehad, dus kan ik nog steeds niet zelf op die letterblokjes duwen.

Jullie vragen je zeker af hoe dat komt met mijn pootje…..simpel, ik ben weer eens te wild geweest. Tja, het was ook zulk mooi weer de afgelopen weken dat ik heel veel buiten ben geweest en in mijn onbezonnenheid heb ik toen iets aan mijn pootje gekregen. Was wel balen hoor, moest ik binnen blijven terwijl die anderen wel buiten mochten gaan spelen. Ik ben toen maar zo lang gaan mauwen dat het bazinnetje mij in de tuin liet. Kon ik toch ff een frisse neus halen.
Inmiddels gaat het weer een stuk beter met mijn pootje, moet alleen nog wel voorzichtig zijn.
Dus je begrijpt dat ik niet al te veel meegemaakt heb, die domme Belg bij ons daarentegen des te meer.
Ik wist al lang dat hij dom was, maar dat hij zo ontzettend dom was, daar had ik nog geen weet van.
Wastie laatst met het baasje aan de wandel hier in de wijk en aan de rand van het bos, ziet ie een hoop dorre bladeren liggen.

Dom als hij is duikt hij er als een kamikazepiloot op af en krijgt me daar toch een paar stekels in zijn neus!!!!!! Had ie niet geroken dat er een egeltje in die bladeren lag te slapen. Hoe dom kun je zijn???
Vanaf die dag loopt ie een stuk voorzichtiger langs zo’n hoop bladeren en ruikt eens een beetje. Hij is het nog niet vergeten denk ik, die stekels.
Stiekem heb ik me toch een beetje verkneukeld om zoveel dommigheid. Ik bedoel maar, op zijn leeftijd zou hij toch beter moeten weten. We hebben een aantal jaren geleden ook zo’n ding in het tuinhuisje gehad en ook daar had ie een aanvaring mee. Dat vergeet je dan toch van zijn leven niet meer???