Zo hé, zo hé, je gelooft je ogen niet als ik jullie ga vertellen wat me nu weer is overkomen……Ik ben nog niet helemaal bijgekomen van de schrik en de verontwaardiging.
Maar laat ik bij het begin beginnen. Zijn jullie er klaar voor?? Daar gaan we dan.
Het is al een tijdje een beetje rommelig hier in huis, komt omdat het vrouwtje zonodig moet gaan schoonmaken en deze keer wordt dat dus errug grondig gedaan. Kijk, dat ze dat in het voorjaar wil doen, daar kan ik nog mee leven, kan ik tenminste naar buiten, maar nu met al die sneeuw en kou lig ik toch liever in mijn mandje te dromen.
Eerst gaan zie hier allerlei dingen afbreken en weghalen, gevolg: ik moet IEDERE DAG weer gaan zoeken waar ze mijn mandje nu weer weggezet hebben. En je moet niet denken dat ze me even vertellen waar ik mijn mandje kan vinden hoor, o nee, dat zit er niet in.
Maar goed, ik dwaal af. Gisterochtend, joh het was nog donker, stond er in ene een vreemde baas in ons huisje die allerlei spullen in de gang neerzette om vervolgens gezellie koffie te gaan drinken met mijn vrouwtje. Ik ben maar even een ommetje gaan maken, ik hou niet zo van vreemde bazen.
Toen ik trug binnenkwam ben ik me een hoedje geschrokken, staat er, precies daar waar ik dacht dat mijn mandje stond, een witte man! Da’s toch niet normaal meer. Enfin, na wat zoeken had ik dan eindelijk ontdekt waar hij met mijn mandje gebleven was en wilde ik heerlijk gaan slapen. Niet dus, die witte man die maakte me daar een herrie. Gelukkig duurde dat niet zo lang en kon ik mijn schoonheidsslaapje doen.
Toen ik wakker werd zag ik dat het zolderluik openstond, maar zonder trap. Daar stond die witte man op en hij was bezig wit spul op de muren te smeren. Ik maar weer verder pitten, zo interessant vond ik het ook weer niet
’s Middags was die witte man klaar en had de zoldertrap weer terug gezet…..ik weet dat ik niet op de zolder mag komen, maar ik kon de verleiding niet weerstaan. Ik heb daar eens lekker rondgesnuffeld, dat was tof joh, daar zijn allerlei hoekjes en gaatjes waar je je heerlijk kunt verstoppen en slapen.
Weer wakker geworden wilde ik naar beneden gaan, het was inmiddels etenstijd geworden. En weet je, weet je, ik KON NIET naar beneden, een of andere Jan Doedel had het luik gesloten zonder te kijken of ik niet toevallig op de zolder was. Nou, daar zat ik dan, in het donker, opgesloten op de zolder terwijl iedereen lekker zat te smullen, Kan je het je voorstellen??
Ik ben toen maar begonnen met miauwen, maar ook dat hebben ze niet gehoord. Ja, en toen ze het eindelijk hoorden dachten ze eerst dat het die ouwe doos was, die maiuwt namelijk altijd.
Toen heb ik alles maar in de strijd gegooid en op mijn katers gaan miauwen en (stom, stom, stom) ben op dat luik gaan staan. Het is maar goed dat een kat altijd op zijn pootjes terecht komt…….Ik was in no time beneden.
En weet je wat nou het ergste was? Nou, nou?? Ik heb nog niet eens een extra, lekker hapje gekregen van het vrouwtje. Ja op m’n duvel gekregen omdat ik niet op de zolder mocht komen.
Nu ik het nu zo hier aan het tiepelen ben, word ik weer boos en verontwaadigt. Zo ga je toch niet om met een rode kater die (bijna) de schrik van zijn leven heeft gekregen??