Opgeheven

Meteen toen hij de enveloppe op de deurmat zag liggen wist hij dat het foute boel was. Met lood in zijn schoenen raapte hij de brief op, opende hem en moest eerst genoeg moed inzamelen om de inhoud te lezen.

En jawel, het zat dus weer eens goed fout, dankzij de uitkeringsinstantie. Hoe had hij ook kunnen dromen dat het deze keer wel zonder haperingen zou verlopen.

Er zat niks anders op dan maar weer eens te bellen met die gasten van het UWV. Eer hij de juiste persoon aan de lijn had was er minimaal een kwartier verstreken.

Goedemiddag, meneer, waarmee kan ik U van dienst zijn?”

Ik heb vandaag een schrijven van jullie ontvangen over de heffingskorting. Volgens mij heb ik toch duidelijk aangegeven in mijn aanvraag deze niet toe te passen.”

Momentje, meneer, ga ik even voor U nakijken.”

………………………

Meneer, volgens onze gegevens heeft U aangegeven dat deze wel toegeapst moet worden.”

Mijn beste mevrouw, ik heb hier een kopie van het aanvraagformulier en daar staat toch luid en duidelijk aangegeven van niet!”

Meneer, dat kan niet, op ons formulier staat van wel. Maar wat is nu eigenlijk Uw probleem. Meneer?”

Meneer de Belastinginspecteur die in mijn nek staat te hijgen! Jullie maken een fout en ik kan er voor op draaien! Dat is mijn probleem, mevrouw!”

Meneer, op Uw specificatie kunt U zien dat de korting wordt toegepast, als U het hier niet mee eens bent, had dat U vorig jaar moeten doorgeven.”

Mens, ik heb het doorgegeven op het formulier. Dat jullie je werk niet goed doen is niet mijn probleem. Hoe moeilijk moet het zijn om een aanvraag goed te lezen en de gegevens op de juiste man………………………..”

Tuut tuut tuut……………….


Klus

Na maanden van slopen, opbouwen, schuren verven, sauzen, tegenslag en wachten, heel veel wachten is de klus nu eindelijk geklaard.

Alles gestoffeerd, opgeruimd, schoongemaakt en weer fris.

Nu de woonkamer nog….maar dat stel ik nog even uit, eerst bijtanken van deze klus

De zon….

Terneergeslagen verliet hij het gebouw van het CWI, het zat hem ook niet mee. Had ie zo zijn best gedaan met solliciteren, zo vaak als mogelijk was, op allerlei baantjes, maakte hem niet meer uit wat voor werk het was, áls hij maar aan de slag kon. Dat thuis zitten was niks voor hem, hij had zijn hele leven gewerkt.

En nu? Nu had hij van zijn werkcoach te horen gekregen dat hij té vaak had gesolliciteerd, op werk waar hij ‘niet geschikt’ voor was, wat beneden zijn kunnen was. Hij had geprobeerd haar uit te leggen dat hij gewoonweg wilde werken, maar ze had hem toegebeten dat hij zuinig moest zijn met zijn sollicitaties, als hij zo door zou gaan was hij binnen 4 maanden door alle vacatures heen en had hij nog geen werk. Hij moest selectiever te werk gaan, meer kijken naar het werk dat aangeboden werd en niet klakkeloos op alles schrijven wat hij tegen kwam.

En dat terwijl ze hem de vorige keer had afgesnauwd omdat hij volgens haar niet actief genoeg bezig was………

Hij wist het nu even niet meer, is maar naar huis gegaan en nam zich voor die dag te gaan genieten van het lentezonnetje. Konden ze hem dat tenminste niet meer afnemen.