Joepie

Vrouwtje is weer eens bij de grotemensendokter in het buitenland geweest en kwam helemaal heppiedepeppie terug. Gelukkig maar anders had ze daar weer moeten blijven. Zover ik het allemaal begrepen heb gaat het om vetverlies of zo en dat was allemaal heel goed, boven verwachting zelfs. Ik had stiekem wel verwacht dat wij met een extra lekker hapje verwend zouden worden, maar helaas, we moesten tot gisteren wachten. Lekker stukje meloen gekregen en na wat bedelen nog een stukkie.

Klein vrouwtje was ook helemaal in de wolken, die had een brief gekregen van ene Bea, wie dat is, ik heb geen idee. In die brief stond iets over een rechter en zo, is voor mij allemaal grotemensentaal, had ook iets van doen met een hoger beroep(is dat werken in de lucht of zo??) en dat ze gewonnen heeft. Ik maar denken dat ze een wedstrijdje hardlopen of zo had gedaan, maar ik zat er, zoals gewoonlijk, weer helemaal naast.

Vrouwtje heeft het een beetje uitgelegd en nu snap ik het wel, denk ik. Pfff die grote mensen kunnen soms toch zo moeilijk doen.

Verders is het rustig in de buurt, we hebben wel een nieuw buurpoesje, maar die is nog zo klein, dat ze nog niet uit de tuin durft te gaan. Ik heb haar al wel verteld dat ze maar beter niet in onze tuin kan komen, wij hebben hier een belg rondlopen en die houdt niet zo van poezebeesten, alleen voor ons heeft hij ontzag en istie, op zijn manier dan, best lief voor ons.

Zo, ik ben nu best wel weer moe van alles op te schrijven (doe ik wel samen met het vrouwtje hoor) ik ga mijn plekkie in de zon maar weer eens opzoeken.

Pootje van Polleke en de rest van de bende.



Hok

Wat er nu weer aan de hand is hier bij ons, ik weet het niet meer hoor. Die grote mensen doen toch zo vaak dingen die ik niet snap of het nut niet van inzie. Ik bedoel maar, mijn slaapplekje ga ik niet veranderen en het is maar te hopen dat het vrouwtje dat ook niet doet. Nu zijn ze hier met van alles en nog wat aan het slepen en schuiven, opbergdingesen worden van de ene kamer naar de andere gebracht, er komen nieuwe dingen bij, dus je kunt je voorstellen dat ik een beetje hoteldebotel ben.

Het enige voordeel is dat het vrouwtje nu geen tijd heeft voor haar plaatjesmachien.

Klein vrouwtje zie ik bijna niet meer, naar het schijnt heeft zij een nieuwe splaapplek gevonden. Haar eigen mandje is ook al weg en daar staat nu iets raars joh, dat had ik nog nooit gezien. Het is van hout, best wel groot voor ons poezebeesten, en is verboden gebied voor mij en mijn vriendjes. Dat laatste heeft het vrouwtje me maar al te duidelijk gemaakt.

Ik dacht eerst dat het net zoiets was als onze kattenbak, het vrouwtje gaat erin zitten en blijft dan best lang weg.

Maar nee, dat is het niet, ik heb me suf lopen piekeren wat of het zou kunnen zijn, maar kon er geen hout van maken. Ik heb het maar aan het vrouwtje gemauwd en die wist me te vertellen dat het iets is om van bij te komen na een lange dag druk druk zijn. Het wordt er erg warm, daarom mogen wij er niet in, en je gaat er van zweten (geen idee wat dat nu weer is, maar het zal wel) Nu verdwijnt het vrouwtje bijna iedere dag naar boven, meestal in de avond en als ze dan weer trug is, kruip ik lekker bij haar op schoot, dat is lekker warm. Ze heeft me nog verteld hoe ze in mensentaal dat hok noemen, was, geloof ik, een infraroodding.