Sjonge jonge zeg, wat verveel ik me. En dat voor de zomer! Ik begrijp er helemaal niets meer van. Zoals ik al eerder heb verteld ben ik heel veel buiten en op pad. Soms alleen maar meestal wel met een paar vriendjes en vriendinnetjes. Eigenlijk net zoals in de mensenwereld.
Maar nu?? Helemaal niemand te bekennen in de wijk…..waar iedereen is?? Geen idee, da’s te miauwen, tot vanmiddag.
Hè hè, eindelijk weer eens een vriendje tegen gekomen. Joh, was me dat een dolle boel, eerst lekker achter elkaar aangerend en net doen of we aan ’t vechten zijn, dan rustig een rondje wijk doen en uiteindelijk bij buuf in de tuin gaan liggen, heerlijk joh, zo met zijn tweetjes, en buuf die ons niet durft weg te jagen.
En toen ben ik er achter gekomen waar al mijn vriendjes zijn. Ik kon mijn oren niet geloven, veel gekkerder moet het niet gaan worden. Ze zijn met VAKANTIE!!!!!
Nou vraag ik je, met vakantie????? Ja, met vakantie (wat dat dan ook wezen mag)
Kijk, in de mensenwereld is het normaal om met vakantie te gaan, doet mijn vrouwtje ook, maar als kater en poes blijf je toch op honk om te zorgen dat een of andere je weet wel kater de boel gaat overnemen.
Tenminste, dat had ik in mijn poezenhoofd zitten. Mooi niet dus, nu moeten ook de poezen op vakantie…….joh, het woord alleen al.
Mijn vriendje was ook op vakantie geweest en miauwde de hele middag vol met verhalen over hoe goed hij het daar gehad had, hoe leuk het daar was, dat hij daar errug geverwend werd en meer.
Ik zou er bijna jaloers om geworden zijn. Ik weet één ding heel zeker: ik vraag het vrouwtje of ik ook een keer op vakantie mag. Ik bedoel maar, je moet toch alles een keertje meegemaakt hebben nietwaar???