Boos!!! Of toch weer niet??

Spetter, spetter, sputter, sputter, mompel, mompel……..Zo dat moest ik toch écht ff kwijt hoor.

Kijk, dat het vrouwtje en het baasje eens in de zoveel tijd die Belg wegbrengen en dan zelf ook vertrekken, nou daar zijn we wel aan gewend en daar kunnen we ook mee leven hoor. Ik bedoel maar, in de mensenwereld moet er gewerkt worden, gepoets, gewassen en zo, en ook niet geheel onbelangrijk, zorgen voor ons poezenbeesten, dus ja, dat je dan ff er tussen uit wil, snap ik als zeer gerespecteerde buurtkater ook wel.

Als ze dan weer terug zijn is dat heel fijn voor ons hoor. Krijgen we weer lekker happies en kan ik weer lekker warm tegen het vrouwtje aan gaan liggen.

Dus, ja, eigenlijk heb ik niet te klagen, zou je denken. Maar nou komt het! Let op hoor!!

Het vrouwtje heeft zo’n plaatjesmachien, je weet wel, waar ze mij ook met de regelmaat van de klok mee plaagt.

Kijk en om dat machien draait het allemaal. Ik weet dat het niet mag, maar ik heb stiekem gekeken en wat denk je?? Nou, nou…..hebben ze een plaatje gemaakt van een rooie kater in ‘het zonnige zuiden’ en wil het vrouwtje net doen of ze mij heeft meegenomen!

Dat kan toch niet? Ik bedoel maar, dat doe je toch niet??

Ik dus naar het vrouwtje toe en maar miauwen en miauwen tot ze me eindelijk vertelde hoe dat met dat plaatjesmachien zat.

Heel anders dus dan dat ik dacht hoor. Ze miste me zo verschrikkelijk erg dat ze, toen ze die andere rooie zag, het niet kon laten om er een plaatje van te maken!

Ze is toch best wel lief hoor, dat vrouwtje van mij.