Ik woon in een vrij groene wijk en dat heeft zo zijn voordelen maar ook enkele nadelen. Laatst was ik ’s ochtends op de fiets onderweg naar het werk en zie ik in de verte een klein grasmaaiertje aankomen. Nu is daar op zich niks mis mee, ware het niet dat de zeer jonge bestuurder van dat maaiertje intensief met zijn smartphone in de weer was. Getooid met oorbeschermers was hij zich totaal niet bewust van zijn omgeving…..
En dat was nou net het probleem! Al slingerend kwam hij over het fietspad mijn richting uit. Ojee ojee…wat nu?? Een aanrijding was bijna niet te vermijden, fietsbel gebruiken hielp niet, hij hoorde het niet, roepen was ook geen optie, zijn oren zaten dicht door die gehoorbescherming…..
Op het laatste moment, zo niet te zeggen het allerlaatste moment keek hij op en overzag in een oogwenk de situatie. Ik zag hem verschieten van schrik, hij wist niet goed wat te doen en heeft uiteindelijk het stuur omgegooid….om de sloot in te rijden. Maar ik was gered!
Ik bedoel maar, leg maar eens aan je leidinggevende uit dat je niet kunt komen werken omdat je aangereden bent op het fietspas door een grasmaaiertje. Geloofwaardigheid nul komma nul!