Polleke maar weer eens

Yo Charley

 

Het is een tijdje stil geweest vanaf deze kant en dat had alles te maken met het vrouwtje. Die heeft het heel errug druk gehad met werken (geen idee wat dat is, ik doe dat uiteraard niet!), ze moet mijn paleisje netjes en schoonhouden en ze heeft last gehad van haar suikerbloed. Da’s allemaal mensentaal en daar snap ik niet zo veel van.

Dus ja dat letterblokjesmachien heeft niet veel aangestaan en kon ik er niet mee spelen.

Veel heb ik niet meegemaakt de afgelopen tijd, die rooie van hierneffen houdt zich gedeisd, die van de andere kant weten dat ze niet met mijn pootjes moeten gaan spelen.

Da klein mènneke komt ook hier spelen met het vrouwtje en dan wil hij ook met mij kroelen. Voor effekes is dat wel leuk, maar ik mot ook aan mijn schoonheidsslaapje denken en vergis je ook niet in die kleine grijpertjes van da klein mènneke! Daarmee aait hij over mijn mooie velleke, maar af en toe pakt hij aan mijn oortjes en da vink nie leuk! Om hem nou direct te straffen zoals mijn mama dat heel lang geleden deed gaat me te ver. Ik ga dan maar naar boven om daar lekker te gaan slapen op het zachte tapijt.

Mijn vrouwtje heeft me geverteld dat het jou ook niet voor de wind gaat, joh komt allemaal wel weer goed, ff door de zure appel bijten voor zover je appels lust dan toch.

Oeps het vrouwtje komt eraan, ik ben pleitstralen.

 

Pootje van Polleke en diejen Belg.

 

Jesse