Man o man wat is het heet, vochtig en vies geweest de laatste tijd, zo heet, vochtig en vies dat ik geen puf meer had om het letterblokjesmachien van het vrouwtje te gebruiken Het vrouwtje trouwens ook niet hoor, die lag helemaal uitgeteld her en der hiero in huize Polleke.
Vandaag was dà klein mènneke hiero en na zo’n drukke dag (voor het vrouwtje dan toch) ligt die weer in de bank naar het kijkkassie te gluren. Gelukkig is ze vergeten haar letterblokjesmachien uit te zetten, dus heb ik mijn kans gegrepen.
Dieje zwarte van hierneffen durft niet meer in mijn tuin te komen, die meziekmefrouw houdt zich rustig dus da’s lekker, maar heel veel van mijn vriendjes zijn met verkansie, wat dat ook mag zijn. Niet te hopen dat het vrouwtje met verkansie gaat, ben ik weer helemaal alleen hier.
Op het baasje hoef ik ook al niet te rekenen, die heeft heel veel auau, heeft te maken met een kneus of zo. Het precieze weet ik ook niet, ze praten alleen maar in mensentaal en dat ken ik nog niet zo goed.
Voor de rest heb ik nikse nie meer te melden en gaat het goed met mij,
Pootje van Polleke en diejen Belg.