Yo Charley
Hiero eindelijk weer eens berichie van mij Polleke. Tis weer effekes geleje da’k het letterblokjesmachien van het vrouwtje mocht gebruiken, ze is of aan ’t werk, of aan het oppassen op die twee klein mènnekes of iets met naalden aan het doen. En die enkele keer dat da machien aanstaat zit ze op een smoelenboek te gluren. Ik heb dikwijls gemiauwd da’k jou weer eens moest schrijven, maar ze wilde het maar niet begrijpen.
Enfin, genoeg gezeurd, ik ben er nu! Veel nieuwigheden heb ik niet, alles loopt hier zo’n beetje volgens plan. Ik heb wel mijn functie als zeer gerespecteerde buurtkater afgestaan aan den diejen van 2 huizen verders, ik gebedoel maar, ik word ook een daggie ouwer en alles gaat niet meer zo soepeltjes……. Hij moet nog wel veel leren maar dat komt wel goed. Om de zoveel tijd kletsen we effen bij en ik moet miauwen dat hij het goed oppakt.
Met die twee kleine mènnekes is ook alles goed, ze groeien als kool en zijn heel lief voor mij. Diejen Belg wordt ook al een ouwe vent, hij zou het liefst 25 uur er dag slapen, maar dat lukt hem echt nie!
Noou, ouwe Dibbes, dou onze Jan en Stompie maar de groeten van ons en hou je taai daarboven.
Pootje van Polleke en diejen Belg.