Vorige week is mijn fiets, geheel onbedoeld, van eigenaar gewisseld. Even de stad in, goed op slot gedaan, kom je de winkel uit, is het enige wat je rest van je eigenste fiets het sleuteltje.
Eerst geloof je het niet, dan ga je aan jezelf twijfelen, zo van heb ik hem hier wel neergezet, vervolgens ga je zoeken tot je tot het besef komt dat het compleet zinloos is. Je fiets is weg, foetsie, verdwenen. Totaal onthand sta je daar met je boodschappen. Dan maar te voet naar huis, onderweg in je zelf mompelend dat ze eens een keer met hun tengels van andermans spullen moeten afblijven.
Thuisgekomen maar aangifte gedaan via de pc, overigens ook compleet zinloos, maar ja je moet wat. Krijg je na 5 werkdagen bericht dat er niet voldoende aanknopingspunten zijn voor verder onderzoek.
Gelukkig bestaat er zoiets als een fietsenplan. Dus op naar de fietsenwinkel, fiets besteld, papierwerk ingevuld en wachten. Maar ondertussen zit je wel zonder fiets en da’s niet echt handig. Daar wist de man van de fietsenwinkel wel een oplossing voor, een leenfiets, helemaal gratis en voor niks tot mijn eigen fiets geleverd gaat worden.
Kijk, dat maakt het dan toch weer een beetje goed.
