Gisteren is heel Nederland geschokt door de moord op een 8-jarige scholier. Een kind nog, wiens leven zo abrupt is geeindigd. Wie had kunnen vermoeden dat hij nooit meer thuis zou komen? Wie had kunnen vermoeden dat zoiets kan gebeuren in Nederland? Hopelijk wordt men nu bij Justitie wakker geschud en worden er daadwerkelijk straffen uitgedeeld. Geen vervroegde vrijlating, geen proefverlof, geen taak- of werkstraffen, maar celstraffen, en dan zonder allerlei faciliteiten, zoals tv, radio, pc enz. Het is toch te gek voor woorden dat de dader in deze tijd meer begeleiding en aandacht krijgt dan de nabestaanden van een slachtoffer! Niks trauma doordat je een blauw fietsje kreeg terwijl je een rood fietsje wilde in je jeugd. Jij bent degene die de misdaad heeft gepleegd en daar zal je voor moeten boeten! Geen verzachtende omstandigheden op welk vlak dan ook! De tijd van pappen en nathouden hebben we nu ver achter ons.
Jesse zal er niet mee terug komen, maar misschien dat het helpt in het rouwproces van zijn ouders, zus, verdere familie en vrienden.
helemaal mee eens.
Voor mij mogen ze dit soort daders inderdaad eens fors aanpakken! Ze weten niet wat ze doen, en dan een kind van 8 jaar, wat kan je als ouders zijnde nog erger overkomen dan dat je kind op 8 jarige leeftijd wordt vermoord……zit dus echt met kippenvel. Ik hoop dat de ouders de kracht vinden om wel verder te gaan…..Jesse zo onschuldig, veilig op school dachten zijn ouders, dus niet, ik hoop niet dat dit soort dingen nog vaker gaan voorkomen, het lijkt Amerika wel aan het worden.
Maar als ze dan ook eens de straffen van Amerika overnemen.
Ik wens je een fijne zondag,
Lieve groetjes Wil
Als je volwassen bent ben je verantwoordelijk voor je daden, neem die verantwoordelijk dan ook. Damn, is toch niet te bevatten, zo’n klein kindje.
Love As Always
Di Mario
Goemorgen Loesje, ik heb het in de nachrichten gezien, is verschrikkelijk.
Eeen prettig weekbegin, love Joanna
Ja Loes, deze verharding van onze maatschappij zal alleen maar erger worden als er niet consequent en hard wordt ingegrepen. En dan die ouders, moet je toch niet aan denken.
Grüezi: Peter.
Dit zijn de schokkendste momenten die op je netvlies blijven staan en als maar in je hoofd blijft doordrammen. Een onuitwisbaar moment van onbegrip.
Hier zijn geen woorden voor..
Schrik zit en zat er goed in, het is te belachelijk voor woorden, en idd, aanpakken die hap!
Dank je wel voor je felicitaties 😉